
0:000:00
<p style="color:#333333;font-weight:normal;font-size:16px;line-height:30px;font-family:Helvetica,Arial,sans-serif;hyphens:auto;text-align:justify;"><span>原文:</span></p><p style="color:#333333;font-weight:normal;font-size:16px;line-height:30px;font-family:Helvetica, Arial, sans-serif;hyphens:auto;text-align:justify;"><span>所谓</span>“治国必先齐其家”者,其家不可教而能教人者,无之。故君子不出家而成教于国。孝者,所以事君也;弟者,所以事长也;慈者,所以使众也。</p><p style="color:#333333;font-weight:normal;font-size:16px;line-height:30px;font-family:Helvetica,Arial,sans-serif;hyphens:auto;text-align:justify;" data-flag="normal">日讲原文:</p><p style="color:#333333;font-weight:normal;font-size:16px;line-height:30px;font-family:Helvetica, Arial, sans-serif;hyphens:auto;text-align:justify;" data-flag="normal"><span>此一章书是释经文</span><span>“齐家”“治国”之意。</span><span>曾子曰:</span><span>“圣经所谓‘治国必先齐其家’者,盖言家为一国之本,必先修身以教家,而后国可治也。若不能修身以为一家之观型,则其家不可教矣。乃欲国中共相感化,而能教其国之人者,必无是理。故治国之君子,惟修身以教家,不越庭闱之中,以尽纲常之理,而仪型所立,一国之人自相观而善,而教可成也。所以然者,盖以家国一理耳。如家有亲,本宜尽孝,而在我事亲之孝,即为国人事君之理,所以事君者不出此。家有兄...