
0:000:00
<p style="color:#333333;font-weight:normal;font-size:16px;line-height:30px;font-family:Helvetica,Arial,sans-serif;hyphens:auto;text-align:justify;" data-flag="normal">原文:</p><p style="color:#333333;font-weight:normal;font-size:16px;line-height:30px;font-family:Helvetica, Arial, sans-serif;hyphens:auto;text-align:justify;" data-flag="normal">此一节书,是曾子言明明德之止于至善也。</p><p style="color:#333333;font-weight:normal;font-size:16px;line-height:30px;font-family:Helvetica,Arial,sans-serif;hyphens:auto;text-align:justify;" data-flag="normal">曾子曰:大学以明明德为本,明德以止至善为极,是当以古君子为法焉。</p><p style="color:#333333;font-weight:normal;font-size:16px;line-height:30px;font-family:Helvetica,Arial,sans-serif;hyphens:auto;text-align:justify;" data-flag="normal">诗经卫风淇澳之篇,卫国人美其君武公而作也。其言曰:瞻彼淇水环曲之处,猗猗然之菉竹,何其美盛也!我斐然有文之君子,何其学问之精密,而德容之昭著乎!彼治骨角者,既切之以刀锯,复磋之鑢锡;治玉石者,既琢之以锥凿,复磨之以沙石。我君子用功之精密而有序也如此,所以存诸内者,严密而不粗疏,武毅而不弛怠,何其瑟兮僩兮也!形于外者,宣著而不暗昧,盛大而不局促,何其赫兮喧兮也!此斐然有文之君子,人皆爱慕,终身而不能忘也。今由诗言而思之,所谓如切如磋者,是言武公学问之勤,将古人行事既讲习于己,又讨论于人,已精而益求其精也。所谓如琢如磨者,是言...