
0:000:00
<p style="color:#333333;font-weight:normal;font-size:16px;line-height:30px;font-family:Helvetica,Arial,sans-serif;hyphens:auto;text-align:justify;" data-flag="normal"><span>《醒世咏》</span><br /><span>红尘白浪两茫茫,忍辱柔和是妙方。</span><br /><span>到处随缘延岁月,终身安分度时光。</span><br /><span>休将自己心田昧,莫把他人过失扬。</span><br /><span>谨慎应酬无懊恼,耐烦作事好商量。</span><br /><span>从来硬弩弦先断,每见钢刀口易伤。</span><br /><span>惹祸只因闲口舌,招愆多为狠心肠。</span><br /><span>是非不必争人我,彼此何须论短长。</span><br /><span>世事由来多缺陷,幻躯焉得免无常。</span><br /><span>吃些亏处原无碍,退让三分也不妨。</span><br /><span>春日才看杨柳绿,秋风又见菊花黄。</span><br /><span>荣华终是三更梦,富贵还同九月霜。</span><br /><span>老病死生谁替得,酸甜苦辣自承当。</span><br /><span>人从巧计夸伶俐,天自从容定主张。</span><br /><span>谗曲贪嗔堕地狱,公平正直即天堂。</span><br /><span>麝因香重身先死,蚕为丝多命早亡。</span><br /><span>一剂养神平胃散,两种和气二陈汤。</span><br /><span>生前枉费心千万,死后空留手一双。</span><br /><span>悲欢离合朝朝闹,寿夭穷通日日忙。</span><br /><span>休得争强来斗胜,百年浑是戏文场。</span><br /><span>顷刻一声锣鼓歇,不知何处是家乡。</span><br /></p>